“In het begin van de eerste training had ik er moeite mee om te laten zien wat ik voelde. Dit kwam tot uiting in het contact met het paard waar ik samen mee stond in de “bak”. Het paard was niet geïnteresseerd in mij. Het keek niet op of rond naar mij. Ik kreeg handvaten om bij mijn gevoel te komen en deze te laten zien. Naarmate ik beter mijn belevenissen en de daarbij opkomende gevoelens kon op halen, kwam er een beter contact tot stand met mij en het paard. Dit uitte zich in dat het paard met mij contact zocht, door naar mij te kijken, mij te volgen en uiteindelijk naar mij kwam toelopen.
Voor mij was dit een zeer ontroerende gebeurtenis. Een moment waar ik met veel plezier aan terug kan denken. Dit was voor mij een belangrijk leermoment. Het uiten van je echte gevoelens die behoren tot een gesprekonderwerp of gedachte. Een gesprek wat je met je medemens(en) voert. Waar je gevoelens tot uiting kan brengen, waar je hart van open gaat en waar je enthousiasme in kwijt kunt.
In een volgende training heb ik samen met drie paarden een teamopdracht uitgevoerd. De paarden lieten mij zien waar mijn kracht ligt en vervolgens hoe ik die kan inzetten in mijn werksituatie. Waar je kwaliteiten zichtbaar kunt maken. Dit raakt paarden, zij voelen met je mee en uiten dit. Weer een geweldig moment dat mij geraakt heeft.”